دانلود,بررسی پاورپوینت زمان در معماری,pptx
 
 
  مطلب مفید  
زمان از مفاهیمی است که در آن غوطه ور و با آن دست به گریبانیم و واقعیتی است که با تجاربی که در طی حیات به دست می آوریم، بدان پی می بریم. با این حال همین که در خصوص آن به تفکر بپردازیم و بخواهیم تعریفی مشخص از آن ارائه کنیم، آشکار می گردد که درک و تفهیم آن تا چه اندازه بغرنج، مشکل و مستلزم طرح مسائل پیچیده می باشد.زمان، مفهومی چنان ملموس، بدیهی، پیش پا افتاده و در عین حال عمیق است که نوشتن درباره اش جسارت زیادی را می طلبد. فهم مفهوم زمان و نقد کردن برداشت رایج از این مفهوم، اگر به قدر کافی تداوم یابد، به تلاش برای دستیابی به نگاهی تازه و رویکردی کارآمدتر درباره مفاهیمی کلیدی مانند فضا، تغییر و رخداد منتهی می شود. در نگاه اول فضا نه با حرکت ارتباطی دارد و نه با زمان. مفهوم فضا-زمان که تداوم در زمان در آن مستتر است، در هنر و معماری با حرکت در درون فضا مصداق پیدا می کند. معماری به معنای مکانی که موجودیت جسمی یافته است، می تواند اندازه گیری مکانی و اندازه گیری زمانی شود. بدین معنا که بیننده برای درک کامل فضای معماری و یک ترکیب فضایی بایستی در آن حرکت کند تا بتواند آن را از جهات مختلف ببیند و حرکت احتیاج به زمان دارد. به این ترتیب زمان اصطلاحآ تبدیل به بعد چهارم در ادراک فضا می شود
 
 
 بخشی از مطلب 
 
 
 
      *زمان به مفهوم متداول یعنی (چه وقت) و نیز (کجا) به  معنای تعیین
      مکان یا موقعیت در فضا ست. فضا و زمان انفکاک ناپذیرند به نحوی که
      نمی توان  بدون اندیشیدن  در باره هر دو مفهوم  به دیگری  فکر کرد.
       زمان در معماری*
 
 
      *از زمانی که انیشتین نظریه نسبیت خود را بیان کرد دانشمندان بر آن
      شدند که زمان و فضای سه بعدی را با هم تلفیق کنند این  امر موجب
      پیدایش نظریه  فضا – زمان همان (بعد چهارم) شد.   زمان در معماری*
 
 
      *طبق نظریه  انیشتین زمان  نسبی است یعنی زمان  در عین حال برای یک
      شخص در یک فضا و مکان بخصوص مدت معینی می گذرد برای شخص  دیگر در یک 
      فضا و مکان  متفاوت  زمان  با  مدت  دیگری می گذرد یعنی یکی جوان می
      ماند و دیگری پیر می شود .*
 
 
      *زمانی که بشر بر روی زمین اسکان  یافت  قبل از تولد  هر  حرفه
      ای،معمار و  معماری متولد  شد  زیرا بشر برای  یافتن  و یا  خلق مکان
      مناسب برای زندگی تلاش خویش را آغاز نمود و این تلاشها تا به  امروز 
      ادامه  دارد هر چند  که در  طول  زمان  این  تلاشها متکامل گردیده و
      لیکن تمامی این تلاشها با یک هدف به پیش می رود و آن هم رسیدن به هدف
      غایی معماری که خلق و محافظت از مکان است، مکان می تواند به عنوان 
      شناسه سازماندهی  فضایی درک شود وفرم ساخته شده و معنای آن با زبان
      معماری که شامل نیازها نوع جهان بینی یا سنت است نشان داده  شود
      معماری تنها مسئله چگونه و چه نیست بلکه مسئله کی (زمان) و کجا 
      (مکان) نیز هست.*
 
 
      *معماری همیشه و  در همه  حال  همگام  با زمان با  توجه  به نیازها
      ونوع جهان بینی که نسبت  به زمان  تعریف  میشوند  و هیچ یک  بر دیگری
      مقدم نیست و در تعارض با یکدیگر نیز نمی باشند به پیش رفته است در کل
      معماری در هر زمان با  نگرش از جهان نو و نیاز انسان برای جهت گیری و
      تعیین هویت  در آن آغاز گردیده و ادامه  دارد  و معماری این  نیاز 
      را  از طریق  سازماندهی  فضائی و  بیان  صوری برآورد  میسازد .
        زمان در معماری*
 
 
      *از  منظر  تاریخ  و معماری  آمد و رفت ها و تجربه های پر شمار انسان
      ها  از فضای  معماری و در پهنه  اعصار  چگونه ماهیت اثر را جهت می
      دهد و معنای آن را دگرگون  می کند  معماری  به  مثابه موجودی زنده 
      از تجربه های  انسان و رخدادهای  جهان  و گذشت زمان بار می گیرد  و
      محتوای  تاریخ  همچون رسوب  به  شکل  اثر افزوده می شود.   زمان در
      معماری*